Με αφορμή την έκθεση ζωγραφικής του
Δημήτρη Τζάνη το «ΑΓΕΛΑΣΤΟ ΣΩΜΑ» στη γκαλερί «ΤΕΧΝΟ-ΧΩΡΟΣ» Λεμπέση 4 Αθήνα.
Μεγάλη βδομάδα 2014:
Το «Αγέλαστο Σώμα» είναι εδώ και είναι
πάσχον.
Συνειρμικά, λόγω των ημερών, είδα
ολοζώντανα τη «Μεγάλη εβδομάδα των Παθών» να βιώνει ενσαρκωμένη ως όραμα
εικαστικής Αποκάλυψης.
(Παρενθετικά να πώ, ότι σ’ αυτό, βοήθησε
τα μέγιστα η μαστοριά του ζωγράφου να ακονίσει με εξαίσιο εξπρεσιονισμό τον Ποιητικό Λόγο του)
Λοιπόν,
―Αφορά το Σώμα της Ανθρώπινης Ύπαρξης,
Εκείνης που ανεξάρτητα των θαρεττών ασκήσεων ανεύρεσης πολυχρωμίας, Χαράς,
Γέλιου στη Ζωή, γελιέται σκληρά και κατ’ εξακολούθηση, διότι το ΜΑΥΡΟ χρώμα
κολλάει σαν Προπατορικό Αμάρτημα σ’ αυτό το Πολύπαθο και Πολυπόθητο Ανθρώπινο
Σώμα (του Κόσμου).
―Αφορά και μένα προφανώς·
Το ΜΑΥΡΟ της Απαγόρευσης, του Σκότους, του
Φόβου, του Πόνου, της Απώλειας, του Απαρηγόρητου Λυγμού, έρχεται να Σφραγίσει
με την Παρουσία του, το Αναπόφευκτο Αιώνιο Γέλιο του Θανάτου πάνω στα Αγέλαστα
Σώματα των Συφοριασμένων της Ουτοπίας.
Ο Ζωγράφος-Δημιουργός, αποκαλύπτοντας το Αδυσώπητο Πρόσωπο
του Σκότους με ωμότητα, σε μετεωρίζει στην Άκρη του Αβυσσαλέου Γκρεμού του Κάτω
Κόσμου, ενώ ΣΥΓΧΡΌΝΩΣ σου αποκαλύπτει το Πάσχον Σώμα ως αντίπαλο δέος, διότι
αναμοχλεύει την Ουτοπία να ΥΠΑΡΞΕΙ ως Αναστάσιμο Πάσχα!
Οι Ασθενείς του
ζωγράφου, εκτροχιασμένοι στην Τραγική τους Εκμηδένιση. (Κελύφη Μνήμης, σώματα
αγέλαστα).
Οι Εσταυρωμένοι του, βασανισμένα κορμιά σε κελιά, πάσχοντα
σώματα, αιμάτινα, γεμάτα Μνήμη, Σωματοποιούν το Πάσχα της Λύτρωσής τους!
Ακραία Αντίθεση ατέρμονης, άνισης μάχης,
όπου, ο Αιώνιος Μακελλάρης της Αλληλέγγυας Μνημοσύνης του Σώματος την μακελλεύει,
ΜΗ Τυχόν και Φτερωθεί ως Ψυχή στη Θέωση του Μεγίστου Πάσχα!
Το Χαίνον Ερυθρό Χρώμα, Κυρίαρχο Σημαίνον
της Ζωής και του Πάθους της, Κυρίως εκείνο το Υπόρρητο στους πίνακες του
ζωγράφου, ως Αιμάτινος Τόπος, ως Σινδόνη αποτύπωσης του Ασίγαστου Ανθρώπινου
Δράματος (αντίστοιχης Εκείνου στο Σταυρό), ως Νίκη της Μνήμης επί της Λήθης,
της Ζωής επί του Θανάτου, ως Ευλογημένη Σφραγίδα της Ανθρωπιάς, ως Τόπος Αυγεινός
για να Υπερ-τονίσει το ΜΑΥΡΟ πρόσωπο της Μαύρης Τρύπας του Κόσμου.
Για μένα,
ο Δημιουργός-ζωγράφος, ως Συμπυκνωτής
Χρονομέτρης, μού αποκάλυψε το φάσμα της ανθρώπινης ύπαρξης ως Μέγα Θαύμα μέσα
στο Πεδίο του Σκότους (της Επικράτειάς του) το οποίο ΟΥΔE’ΠΟΤΕ ΘΑ ΓI’ΝΕΙ ΠΑΙΔΙ’!
Εύγε Μεγάλε Δημιουργέ!
Σ’ ευχαριστώ που Σήμερα Κοινώνησα
Θρησκευόμενος τον Άνθρωπο!
